مادر

مادرم با توام, با تو مهربانم

بلند شو مادر... بلند شو

بلند شو و به رسم دیرین و گذشته‌ات, آیینه را در برکه‌ی وجودت بیانداز که من تماشای خویش را در همه‌ی وجود تو عاشقانه ‌می‌خواهم...

مادرم بلند شو و به‌سان هر روز صبح ,با کنار زدن پرده‌ای، گنجشک‌های کوهی را با آن طنین دلنواز صدایت به اتاق تاریکم دعوت کن تا صبح‌گاهان, غرق در شور و شادی شوم...

مادرم ای تک قصه‌گوی شبهای بی‌خوابیم, بلند شو که دیری است این دلم برای شنیدن قصه‌ی دختری که عاشق مادرش بود تنگ است, مادر بلند شو و برایم تعریف کن...

مادرم ای تنها تکیه‌گاه همه عمرم, بلند شو که این تن کم جانم, تاب بی‌تو بودن را ندارد, من بی‌تو می‌شکنم...

مادرم بلند شو که می‌خواهم برایت بخوانم, آری می‌خواهم آواز بخوانم, همان شعری که همیشه برایت می‌خواندم و تو گریه می‌کردی...

ای مادر عزیز که جان داده‌ای مرا.....

سهل است اگر که اکنون جان دهم برای تو....

یادت همیشه سبز...